Najczęstsze choroby zawodowe w Polsce

Definicję choroby zawodowej oraz wszelkie kwestie prawne związane z jej kwalifikacją przedstawione został w poprzednim artykule „Choroby zawodowe w świetle przepisów”. Kontynuując tematyką przedstawimy charakterystykę tych chorób zawodowych, które najczęściej dopadają polskich pracowników.

Pylica płuc

Przewlekła choroba układu oddechowego spowodowana wdychaniem pyłu. Szacuje się, iż średni czas rozwoju pylicy płuc to około 15 lat, jednak w sytuacji znacznego zapylenia miejsca pracy jej rozwój nastąpić może już po 5 latach. Charakterystyczną cechą pylicy płuc jest występowanie przewlekłego zapalenia oskrzeli, następnie do postępującej rozedmy płuc, aż w końcu do znacznej niewydolności krążenia. Objawem choroby jest przewlekły kaszel, niewydolność oddechowa i krążeniowa. Grupę ryzyka stanowią m.in.: górnicy, spawacze, ekipy remontowe i pracownicy usuwający azbest.

Choroby zakaźne

Do głównych chorób zawodowych zakaźnych należą borelioza oraz wirusowe zapalenie wątroby. Z grup zawodowych, w przypadku boreliozy wymienić należy głównie leśników, rolników oraz weterynarzy. Wirusowe zapalenie wątroby to najczęstsza dolegliwość pracowników służby zdrowia.

W obu przypadkach wystąpić mogą groźne powikłania. Borelioza rozwinąć może się do zespół poboreliozowego, charakteryzującym się osłabieniem, nieustannym odczuwaniem zmęczenia oraz silnymi bólami stawów. Zapalenie wątroby przeistoczyć może się z ostrego zakażenia w przewlekłe, czego następstwem jest uszkodzenie tkanek wątroby i jej gorsza praca. Zdarza się, że u chorych dochodzi do stłuszczenia wątroby, marskości czy rozwoju raka.

Choroby skóry

Lista profesji, których wykonywanie może zaowocować zawodową choroba skóry jest niezwykle długa. Szczególnie narażone są osoby mające kontakt z substancjami chemicznymi. Do częstych schorzeń skóry zalicza się tu: alergię kontaktową, trądzik olejowy i chlorowy, fotodermatozy, pokrzywki, grzybice, drożdżyce, odmrożenia, jak również nowotwory przy narażeniu na promieniowanie jonizujące.

Ubytek słuchu

Narażenie na znaczny ubytek słuchu to przypisuje się osobom pracującym w hałasie oraz tym, które mają styczność jednorazowo z silnym hałasem.

Organizm człowieka wystawiony na działanie hałasu reaguje podobnie, jak w w przypadku dużego stresu: podnosi ciśnienie krwi, napinaj mięśnie, podnosi poziom adrenaliny we krwi. Czynniki te nie pozostaje bez wpływu na jakość życia i stan zdrowia.

Uszkodzenie głosu

To najczęstsza choroba nauczycieli. Wśród przyczyn dysfonii zawodowej wymienia się prolongowany czas pracy głosem, pracę w hałasie, złe warunki akustyczne sal wykładowych, brak nagłośnienia, warunki klimatyczne pomieszczeń czy częste infekcje dróg oddechowych. Do ważnych czynników ryzyka należy również tryb życia oraz uwarunkowania biologiczne.

Informacje na temat regulacji przepisów BHP w kwestii chorób zawodowych można znaleźć w niniejszym artykule.