Buty robocze BHP

Zdjęcie pochodzi ze strony freepik.com

Rodzaje butów roboczych

Bardzo wiele miejsc pracy wymaga używania obuwia roboczego. Stanowiska pracy stwarzają zagrożenia takie jak, poślizg, przebicie obuwia, udar, zgniecenie. Obecnie obuwie ochronne produkowane jest w szerokiej gamie i pozwala dobrać odpowiednie parametry. Często można dobrać buty chroniące przed wieloma zagrożeniami jednocześnie. Wyposażone są we wkładki antyprzebiciowe, podnoski, ochronę kostki, nieprzemakalne lub odporne na czynniki chemiczne. W zależności od przeznaczenia można je pogrupować w sposób:

• obuwie robocze chroniące przed urazami mechanicznymi

Przed przebiciem chroni wkładka ze stali nierdzewnej lub tworzywa. Wytrzymuje ona przekłucie o sile 1100N. Buty takie najczęściej w swej konstrukcji mają jednocześnie podnosek. Chroni on przed zgnieceniem, kopnięciem czy upadkiem na stopę ciężkich przedmiotów. Wersja trzewik roboczy z wysoką cholewą zabezpiecza dodatkowo kostkę przed nadmiernym przeciążeniem bądź skręceniem. Dodatkową zaletą takiego obuwia jest zabezpieczenie przed przecięciem o nisko leżące ostre przedmioty lub wystające krawędzie.

• Buty chroniące przed czynnikami chemicznymi

Opcjonalnie mogą być wyposażone w podnosek i wkładkę. Wykonane są z tworzywa odpowiednio odpornego na czynniki, z którymi będą miały kontakt. Przy użytkowaniu nie powinny tracić swoich właściwości. Wykonane są najczęściej z odpowiednich kompozycji tworzyw sztucznych, pcv, lub nawet specjalnej gumy. Podeszwa jest na ogół olejo, kwaso odporna w wykonaniu antypoślizgowym. Jeżeli zachodzi potrzeba można dobrać buty robocze o podwyższonej cholewie.

• Obuwie chroniące Przed prądem elektrycznym

Elektroizolacyjne, przeznaczone do prac przy napięciu powyżej 250V. Stanowią one ochronę dodatkową przy wykonywaniu czynności związanych z naprawami lub eksploatacją maszyn i urządzeń elektrycznych, gdzie występuje podwyższone ryzyko porażenia prądem elektrycznym.
* Chroniące przed czynnikami atmosferycznymi

Trwałe obuwie robocze - czyli jakie?

Obuwie robocze tego typu nie musi (ale może) być wyposażone we wkładkę i podnosek. Głównym ich zadaniem ma być ochrona przed niską lub wysoką temperaturą. Do prac wykonywanych na zewnątrz przy niskich temperaturach stosuje się obuwie o dobrej izolacji termicznej. W miejscach gdzie temperatura jest podwyższona tworzywa i materiały z których są wykonane charakteryzują się dużą przewiewnością, wykonane są z dodatkowymi wywietrznikami.

Ochrona nóg, stóp przed urazami mechanicznymi, chemicznymi, poparzeniem. W zależności od przeznaczenia wyposażone są w podnoski metalowe, stalowe wkładki lub wykonane są ze specjalnych materiałów. Ze względu na konstrukcje buty robocze dzielimy na: półbuty, trzewiki, buty do kolan, buty z przedłużoną cholewką. Natomiast pod względem przeznaczenia obuwie robocze dzielimy na chroniące przed czynnikami: chemicznymi, biologicznymi, mechanicznymi, termicznymi, atmosferycznymi, chroniące przed porażeniem prądem elektrycznym, do zastosowań w strefie zagrożenia wybuchem, oraz na obuwie antyelektrostatyczne.

Każda para obuwia powinna być oznakowana w czytelny sposób przez wytłoczenie lub ostemplowanie. Posiadać powinna instrukcję użytkowania, sposobu czyszczenia, własności ochronnych. Oznakowanie takie powinno posiadać: rozmiar, oznaczenie producenta, znak firmowy, datę produkcji (rok, miesiąc), kraj producenta, rodzaj normy (EN 345, EN 346, EN 347), oznakowanie odpowiednimi symbolami.

Buty robocze w pracy - nota prawna

Pracownik nie może być dopuszczony do pracy bez odzieży i obuwia roboczego, jeśli pracuje na stanowisku, na którym używanie odzieży jest niezbędne (art. 2379 par. 1 k.p.) i jeśli taka odzież zostanie mu przydzielona, obowiązkiem pracownika jest jej używać zgodnie z przeznaczeniem (art. 211 pkt. 4 k.p.). Dodatkowo pracodawca obowiązany jest o czyszczenie i konserwacje tak aby buty robocze oraz odzież ochronna były czyste i nieuszkodzone. Aktualnie obowiązujące przepisy prawa pracy nie przewidują norm określających, jakie rodzaje odzieży i obuwia roboczego, w jakiej ilości powinny być pracownikom na określonych stanowiskach przydzielone. Obecnie ustalenia co do rodzaju i ilości odzieży oraz przewidywalnego okresu jej użytkowania powinny zostać określone w przepisach wewnątrz zakładowych. Okres używalności powinien uwzględniać rodzaj i jakość materiału, z jakiego odzież i obuwie jest wykonana, a także sposób wykonywania pracy na danym stanowisku.