Ochrona głowy - normy

Hełmy ochronne stanowią indywidualne zabezpieczenie przed uderzeniami przez spadające przedmioty, uderzeniami o przedmioty nieruchome niebezpieczne, ściskiem poprzecznym oraz przed odpryskami stopionego metalu, otwartym płomieniem, porażeniem prądem elektrycznym, wysoką temperaturą.

Podstawowe normy dotyczące hełmów ochronnych:

EN 397

Ochronne hełmy przemysłowe

Norma określa wymagania techniczne, a także wymogi związane ze sposobem znakowania
przemysłowych hełmów ochronnych. Zawarte są w niej przepisy konstrukcyjne, obowiązkowe wymagania oraz wymagania dodatkowe, związane z właściwościami ochronnymi.

EN 812

Lekkie hełmy przemysłowe

Norma wskazuje wymogi związane z parametrami ochronnymi, metodami badań oraz wymogami z
dziedziny znakowania lekkich hełmów przemysłowych. Ich celem jest ustrzeżenie użytkowników przed uderzeniami głowy z siłą mogącą spowodować rozdarcie skóry czy inne powierzchowne  rany. Zakres użytkowania w większości przypadków ogranicza się do wnętrz obiektów. Lekkie hełmy przemysłowe nie mogą być wykorzystywane do ochrony przed skutkami uderzeń, upadków różnych przedmiotów lub przed poruszającymi i zawieszonymi ładunkami.

EN 14052

Wysokoskuteczne przemysłowe hełmy ochronne

Norma określa wymagania dotyczące parametrów fizycznych i ochronnych, jak też badanie i znakowanie odnoszące się do hełmów przemysłowych o podwyższonych parametrach ochronnych. Hełmy przemysłowe o podwyższonych parametrach ochronnych przeznaczone są do ochrony użytkownika przed urazami mózgu, pęknięciem czaszki lub urazami karku, które spowodowane mogą być przez obiekty spadające lub uderzające. Niniejsza norma europejska obejmuje wymagania obowiązkowe, mające zastosowanie do wszystkich hełmów przemysłowych o podwyższonych parametrach ochronnych i wymagania dodatkowe, opcjonalne, dotyczące parametrów ochronnych, mających zastosowanie, gdy zostaną specjalnie wskazane przez producenta hełmu.

EN 50365

Hełmy elektroizolacyjne do prac przy instalacjach niskiego napięcia

Norma określa wymagania odnośnie do właściwości elektrycznych i nieelektrycznych hełmów z materiałów elektroizolacyjnych, używanych przy pracach pod napięciem lub w otoczeniu części czynnych instalacji elektrycznych napięcia przemiennego o wartościach nie przekraczających 1000 V lub napięcia stałego o wartościach nie przekraczających 1500 V.

Fundamentalne zasady doboru hełmów ochronnych:

  • w przypadku pracy związanej z dużym wysiłkiem fizycznym bądź wysoką temperaturą, wybrać należy hełm wyposażony w otwory wentylacyjne,
  • w przypadku gdy praca wymaga pochylania się pracownika, wybrać należy hełm z paskiem podbródkowym lub hełm z odpowiednio ukształtowanym pasem głównym, tak by dobrze obejmował potyliczną część głowy,
  • w przypadku gdy praca związana jest z kontaktem z elementami będącymi pod napięciem, korzystać należy z hełmu o należytych właściwościach elektroizolacyjnych z oznakowaniem 440V AC,
  • w przypadku gdy praca odbywa się przy narażeniu na odpryski stopionego metalu, używać trzeba hełmów odpornych na takie czynniki z oznakowaniem „MM”,
  • w przypadku gdy pracownik narażony jest na boczne zgniecenie głowy, istnieje konieczność korzystania z hełmu o podwyższonej odporności z oznakowaniem „LD”,
  • w przypadku gdy praca wymaga korzystania z innych ochron indywidualnych, takich jak osłona twarzy i przeciwhałasowe nauszniki, konieczne jest zastosowanie hełmu posiadającego otwory umożliwiające zamocowanie tych ochron,
  • w przypadku gdy na stanowisku pracy istnieje zagrożenie wybuchem, dobrać należy hełm o właściwościach antyelektrostatycznych,
  • w przypadku gdy w trakcie pracy pojawić się mogą inne czynniki mające wpływ na obniżenie lub utratę właściwości ochronnych hełmów, uwzględnić należy te czynniki przy doborze właściwego hełmu.


Mimo, że budowa hełmów zróżnicowana jest ze względu na ich używanie, to w każdym hełmie przemysłowym wyróżnia się jego podstawowe elementy:

  • skorupa – zewnętrzna część hełmu nadająca mu określony kształt,
  • więźba – zasadnicza wewnętrzna część hełmu, będąca w bezpośrednim kontakcie z głową  użytkownika,
  • pas główny – w powiązaniu z więźbą stanowi stabilną opaskę głowy na wysokości czoła i podstawy czaszki,
  • pasek podbródkowy – element pomocniczy, zapobiegający spadaniu hełmu z głowy.

Komentarze (0)

Brak komentarzy w tym momencie.